فولاد A36: ترکیب شیمیایی و کاربردها

آشنایی با فولاد A36 و ویژگی‌های آن

فولاد به واسطه داشتن خواصی از قبیل استحکام و سختی، شکل‌پذیری، چکش‌خواری و قابل جوش بودن یکی از مهم‌ترین و معمول‌ترین مقاطع برای کاربردهای صنعتی و ساختمانی به حساب می‌آید. می‌دانیم انواع مختلفی از فولاد وجود دارد که هر کدام خواص شیمیایی و مکانیکی منحصر به فرد خود را دارا هستند؛ بنابراین آشنایی با خواص کلیدی فولادهای مختلف می‌تواند برای انتخاب مواد اولیه متناسب با پروژه، امری راهگشا باشد. با فولادینو در ادامه این مطلب همراه باشید تا پس از آشنایی با خواص شیمیایی و مکانیکی فولاد A36، موارد استفاده از این گرید پرکاربرد را مورد بررسی قرار دهیم.

ترکیب شیمیایی فولاد A36

“A36” یک فولاد کم‌کربن است. زمانی که میزان کربن موجود در یک فولاد از 0.3 درصد وزن کلی کمتر باشد، آن را در دسته فولادهای کم‌کربن طبقه‌بندی می‌کنیم. این ویژگی شیمیایی منجر می‌شود تا فولاد A36 به سادگی ماشین‌کاری، جوش‌کاری و شکل‌دهی شود. همچنین کم بودن میزان کربن از تاثیرات منفی عملیات حرارتی بر روی فلز جلوگیری می‌کند. مجموع این عوامل باعث شده تا از این گرید فولادی به عنوان یک فلز چند منظوره مفید و کاربردی یاد شود.  

ترکیب شیمیایی فولاد A36

معمولا گرید A36 در ساختار خود عناصر آلیاژی دیگری اعم از: منگنز، گوگرد، فسفر و سیلیسیم را نیز دارا است. این عناصر آلیاژی به ترکیب گرید A36 اضافه می‌شوند تا خواص شیمیایی و مکانیکی مطلوب را حاصل کنند. لازم به ذکر است از آنجایی که A36 در ساختار خود مقادیر قابل توجهی از نیکل و کروم را ندارد، مقاومت در برابر خوردگی خوبی از خود نشان نمی‌دهد.

استاندارد

برخلاف گریدهای AISI مانند 1018، 1141 یا 4140 که بر اساس ترکیبات شیمیایی خود طبقه‌بندی و استانداردسازی شده‌اند، تبیین استانداردسازی گریدهای ASTM مثل گرید A36 بر پایه خواص مکانیکی آنها انجام می‌شود. برای درک بهتر این تفاوت این نکته لازم به ذکر است که برای ساخت اغلب گریدها، درصد آلیاژهای بکار رفته باید در یک بازه معین و به خصوص باشد، اما برای گریدی مثل A36 تبیین استانداردهای مکانیکی از پیش لحاظ شده اولویت بالاتری دارد. برای مثال میل‌ها و پلیت‌های فولادی باید حداقل مقاومت تسلیمی 36000 پوند بر اینچ مربع را دارا باشند. به صورت خلاصه می‌توان گفت درست است که فولاد A36 باید به یک سری ویژگی‌های شیمیایی پایبند باشد، اما مهم‌ترین ویژگی که در تبیین آن لحاظ می‌شود، فاکتورهای مکانیکی مثل مقاومت تسلیمی آن است. 

سایر خواص مکانیکی

فولاد A36 نهایتا می‌تواند استحکام کششی بین 58000 تا 79800 psi داشته باشد. لازم به ذکر است که استحکام کششی نهایی دقیق، توسط عوامل مختلفی مانند ترکیب شیمیایی و روش شکل‌دهی تعیین می‌شود. A36 نسبتاً انعطاف پذیر است و می‌تواند تا حدود 20٪ طول اولیه خود، در هنگام آزمایش کشش کشیده شود. انعطاف‌پذیری و استحکام گرید A36، به آن مقاومت در برابر ضربه عالی در دمای اتاق می‌دهد.

بیشتر بخوانید: فولاد آلیاژی چیست؟

فولاد A36 چگونه ساخته می‌شود؟

فولاد A36 به روشی شبیه به اکثر فولادهای کربنی ساخته می‌شود. ابتدا سنگ‌ آهن و زغال سنگ در یک کوره ترکیب می‌شوند، سپس ناخالصی‌ها می‌سوزند و عناصر آلیاژی به فولاد مذاب اضافه می‌شوند. هنگامی که ترکیب شیمیایی فولاد A36 نهایی شد، در یک شمش مستطیل شکل جامد می‌شود.

فولاد A36 چگونه ساخته می‌شود؟

فولاد A36 به طور معمول محصول نورد گرم است. این بدان معناست که با استفاده از غلتک‌ها، در حالی که شمش در دمای بالا قرار دارد به ابعاد نهایی خود می‌رسد.

کاربردهای فولاد A36

فولاد A36 به دلیل هزینه نسبتا پایینی که دارد، در صنایع مختلف برای کاربردهای متفاوت استفاده می‌شود. همچنین همانطور که گفته شد، خواص مکانیکی منحصر به فردش آن را به ویژه برای کاربردهای سازه‌ای مناسب می‌کند. بسیاری از پل‌ها با گرید A36 ساخته شده‌اند. فولاد A36 همچنین برای قطعات در خودروسازی، تجهیزات سنگین صنعتی و صنایع نفت و گاز استفاده می‌شود.

منبع: Metal supermarkets

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *